Hoi,
Ik heb nog een algemenere vraag bedacht, wellicht voor meer mensen van toepassing.
Stel dat je met je hulpverlener ergens wel wilt praten over je zelfmoordgedachtes. Alleen dit vind je erg moeilijk om ter sprake te brengen. En je merkt dat je hulpverlener hier ook terughoudend in is.
Wat kun je dan doen?
Ik weet dat er toch wel hulpverleners zijn die dit niet willen bespreken of dit zelf heel lastig vinden (het zijn ook mensen). Maar hoe kun je daar dan als cliënt zijnde mee omgaan?
Praten over zelfmoord
Moderator: Modgroep
Praten over zelfmoord
Being different isn’t a bad thing. It means you’re brave enough to be yourself
Re: Praten over zelfmoord
Dag Panthera,
Welke hulpverleners doel je dan op? Ik snap dat een spv'er er misschien minder gemakkelijk over praat dan een psycholoog/psychiater. Maar ik denk dat het vooral heel belangrijk is dan een hulpverlener te zoeken die er wel open naar vraagt en zonder oordeel bespreekt. Wellicht kun je een doorverwijzing krijgen als je huidige hulpverlening het een te beladen onderwerp vindt.
Welke hulpverleners doel je dan op? Ik snap dat een spv'er er misschien minder gemakkelijk over praat dan een psycholoog/psychiater. Maar ik denk dat het vooral heel belangrijk is dan een hulpverlener te zoeken die er wel open naar vraagt en zonder oordeel bespreekt. Wellicht kun je een doorverwijzing krijgen als je huidige hulpverlening het een te beladen onderwerp vindt.
I made my way through hell again, I paid for my mistakes
Next time I think, I'll stay awhile and pour myself a drink
Next time I think, I'll stay awhile and pour myself a drink
-
- Berichten: 27
- Lid geworden op: do nov 26, 2015 21:25
Re: Praten over zelfmoord
Beste Panthera en anderen,
Mooie en zinvolle vraag. Ik denk dat dit thema binnen de GGZ wel veel meer onder de aandacht is maar ook voor sommige hulpverleners nog steeds een moeilijke. Er zijn wel steeds meer trainingen voor hulpverleners om hier mee om te gaan en hoe je dit kunt bespreken. Ook zijn er vanuit 113 projecten voor ziekenhuizen gericht op dit onderwerp. Zelf geef ik ook veel les aan verpleegkundige in het ziekenhuis om beter met dit onderwerp om te gaan. Helaas is er vaak veel angst om dit onderwerp bespreekbaar te maken. 10 september was het ook wereld suïcide preventie dag. Binnen onze GGZ werden ook artikels verspreid over hoe belangrijk het is om dit onderwerp wel te bespreken!
Persoonlijk denk ik niet dat het discipline afhankelijk is maar meer hulpverlener afhankelijk. Hoe vaak heb je hier mee te maken, hoe zeker voel je je op dit onderwerp?
Het is belangrijk dat je dit onderwerp kunt bespreken, zeker zonder oordelen. Mocht dit niet lukken met je huidige hulpverlener dan is denk ik de eerste stap helder krijgen hoe dit komt.
Als je hulpverlener er niet over begint en jij wilt het thema wel bespreken kan het je misschien helpen om een artikel hier over mee te nemen om de stap makkelijker te maken als inleiding tot het thema.
Als je hulpverlener er echt niet over wil praten, wat ik persoonlijk echt niet vindt kunnen, maar helaas blijkt dit soms wel zo te zijn dan zou ik echt vragen of je dit met iemand anders kan bespreken.
Heb je iemand die dicht bij je staat, die op de hoogte is van je gedachten, dan kun je misschien voorbespreken wat je precies tegen je hulpverlener wilt vertellen of alvast iets op papier zetten.
Het is naar als je met je hulpverlener niet kunt bespreken wat je daadwerkelijk bezighoudt.
Ik hoop dat jullie hier iets aan hebben. Hebben jullie nog vragen dan hoor ik het graag. Gr Astrid
Mooie en zinvolle vraag. Ik denk dat dit thema binnen de GGZ wel veel meer onder de aandacht is maar ook voor sommige hulpverleners nog steeds een moeilijke. Er zijn wel steeds meer trainingen voor hulpverleners om hier mee om te gaan en hoe je dit kunt bespreken. Ook zijn er vanuit 113 projecten voor ziekenhuizen gericht op dit onderwerp. Zelf geef ik ook veel les aan verpleegkundige in het ziekenhuis om beter met dit onderwerp om te gaan. Helaas is er vaak veel angst om dit onderwerp bespreekbaar te maken. 10 september was het ook wereld suïcide preventie dag. Binnen onze GGZ werden ook artikels verspreid over hoe belangrijk het is om dit onderwerp wel te bespreken!
Persoonlijk denk ik niet dat het discipline afhankelijk is maar meer hulpverlener afhankelijk. Hoe vaak heb je hier mee te maken, hoe zeker voel je je op dit onderwerp?
Het is belangrijk dat je dit onderwerp kunt bespreken, zeker zonder oordelen. Mocht dit niet lukken met je huidige hulpverlener dan is denk ik de eerste stap helder krijgen hoe dit komt.
Als je hulpverlener er niet over begint en jij wilt het thema wel bespreken kan het je misschien helpen om een artikel hier over mee te nemen om de stap makkelijker te maken als inleiding tot het thema.
Als je hulpverlener er echt niet over wil praten, wat ik persoonlijk echt niet vindt kunnen, maar helaas blijkt dit soms wel zo te zijn dan zou ik echt vragen of je dit met iemand anders kan bespreken.
Heb je iemand die dicht bij je staat, die op de hoogte is van je gedachten, dan kun je misschien voorbespreken wat je precies tegen je hulpverlener wilt vertellen of alvast iets op papier zetten.
Het is naar als je met je hulpverlener niet kunt bespreken wat je daadwerkelijk bezighoudt.
Ik hoop dat jullie hier iets aan hebben. Hebben jullie nog vragen dan hoor ik het graag. Gr Astrid