Ik heb het koken opgegeven. Ik vind er meerdere dingen lastig aan.
Allereerst lukt het me na een werkdag niet om een gerecht te bedenken. Bijvoorbeeld bedenken waar ik zin in heb en welke gerechten er allemaal zijn. Het lijkt wel alsof dan mijn verbeelding niet meer werkt. Receptenboeken lijken een goede oplossing hiervoor maar ik raak altijd helemaal in de war van recepten. Ze zijn toch op een bepaalde manier onlogisch en slecht te volgen. En ik vind het op een bepaalde manier frustrerend dat ik die ingrediënten eerst moet zien te vinden of te kopen. (Whelp. En misschien weet ik het niet te vinden in de supermarkt en moet ik het aan iemand vragen. Dan slaat mijn sociale angst op hol).
Vervolgens ben ik na een werkdag niet in staat om met de prikkels van een supermarkt om te gaan. Er zijn dan zoveel mensen en zoveel geluiden (als het druk is in een supermarkt, wat het rond die tijd meestal is) dat ik dan niet functioneer. Ik verzand dan zo erg in de prikkels dat ik niet meer kan nadenken.
En vervolgens weet ik eigenlijk nooit waar ik moet beginnen met het bereiden zelf en kost me dat ook energie. Dus overvalt me een soort lichte paniek als alles op het aanrecht ligt.
En vervolgens lukt het me niet om mijn aandacht bij 3 of meer pannen te houden en wordt ik overprikkeld van de harde schelle geluiden in de keuken.
Dus eigenlijk is koken niet zo'n autiproof bezigheid. Maar dat ervaart blijkbaar niet iedereen zo
Dus mijn vriend is hier iedere dag de chefkok en dat vinden we beiden prima. Ik ga dan andere dingen in het huishouden doen, en hij kan beter koken dan ik dus ik heb al snel het gevoel dat hij het idee wat in zijn hoofd zit beter in zijn eentje kan uitwerken en ik alleen maar in de weg loop.